Judoka’s Judo Promotion Twente scoren goed in Antwerpen met goud voor Nohade Riadi, Amber Goris en Jochem van Dijk. Amaani Ruparelia en Femke Brouwer behalen zilver en Twan Weber is goed voor brons.
Het is voor de verandering niet extreem vroeg dat coaches Martin Evenberg en Rita Evenberg met hun judoka’s vertrekken vanaf Van der Valk in Hengelo: zo tegen 10 uur ’s morgens, lekker relaxed.
Het is een echt Belgisch avontuur, toch wel anders dan in Nederland. Alle judoka’s van één leeftijdsgroep moeten zich tegelijk melden bij de weging. Bij de jurytafels komen de poulenummers te hangen, zodat je goed in de gaten moet houden waar je gaat judoën. De namen van de partijen die moeten gereedhouden aldan beginnen worden omgeroepen, zodat je ook dat goed in de gaten moet houden.
Er wordt begonnen met de lichtste categorieën, zodat het afzien wordt voor Amaani, Amber en Jochem. Zij mogen 3 uur wachten voor ze aan de beurt zijn. Awel.
Sutemi’s (offerworpen) zijn verboden in België. Wanneer Twan zijn eerste partij een punt aan de broek krijgt met Tani otoshi denken we dat het wel net als in Nederland zal gaan om sutemi’s waarbij tori zichzelf op de rug werpt.
Amaani blij, want dit is een sterke worp van haar. En jawel, Amaani scoort wel 2 x ippon en 1 x yuko met deze techniek. In 1 partij. Zodat ik maar eens wat scores doorgeef aan de scheidsrechter, die mij vervolgens vertelt mijn mond te houden of te vertrekken. Waarop ik geen antwoord geef en natuurlijk netjes mijn mond houd, zo ben ik tenslotte. Toch?
Na afloop informeer ik bij de scheidsrechter waarom zij geen score kreeg:
‘Awel mevrouw, hier in Belgie mag u geen sutemi’s’. (het accent moet je er maar even bij denken, dat maakt het verhaal toch wel dubbel zo leuk)
Waarom ik heel onschuldig vraag hoe mijn judoka op mat 3 dan een punt kan tegen krijgen met dezelfde techniek:
‘Awel mevrouw, dat ligt hier een beetje moeilijk; je hebt hier Vlamingen en Walen, mevrouw. En dat is een grote strijd. Die denken er niet hetzelfde over. Dat is echt heel lastig voor ons’. Ik vraag netjes of we ergens kunnen zien wat de regels zijn die op dit toernooi gehanteerd worden:
‘Awel mevrouw, op de site staat het precies. Alleen dat verandert weer in januari hè, dus daar heeft u niet zoveel aan’.
Awel, dan maar naar Bremen komend weekend. Waar de -15 jaar wel armklemmen mag. Jawel, daar wel. Lang leve het internationale reglement. Zo lekker duidelijk voor de judoka’s. Awel (nu even mijn favoriete woordje).